۱۳۹۴ مهر ۱۶, پنجشنبه

«می‌زنم فریاد، هر چه بادا باد، وای از این توفان، وای از این بیداد»

این‌کلام معلمان به جان آمده میهنمان است ‌که در ماه‌های اخیر در اعتراض به حقوق سلب شده و به یغما رفته خود، رو به رژیم آخوندی فریاد می‌زنند.
روزجهانی معلم فرا رسید. شأن معلم از قدیم برای همه ما که روزی خودمان شاگردان آنها بودیم، از حرمت خاصی برخوردار بوده و همیشه با احترام خاصی از آنها یاد کرده‌ایم. حرمتی که البته مثل هر موضوع دیگری در نظام آخوندی شکسته شده؛ تا جایی که این قشر زحمتکش جامعه مجبورند برای امرار معاش و گذران زندگی خود و خانواده‌شان، شغل دوم و سوم بگیرند. 
در حال حاضر متوسط حقوق یک معلم، حدود یک میلیون تومان است. از این میزان حدود 100هزار تومان از حقوق به‌خاطر «بیمه» و «بازنشستگی» و... کسر می‌شود.
بنابراین یک معلم، ماهیانه حدود 900هزار تومان و سالیانه حدود 10میلیون و 800هزار تومان حقوق می‌گیرد و با دلار 3400 تومانی تقریباً 3176 دلار می‌شود.
این اعداد و ارقام که می‌بینیم مربوط به خبرگزاری حکومتی فارس منتشر شده در 22شهریور 94 است که در واکنش به اعتراضات معلمان و بالا گرفتن وخامت اوضاع معیشتی آنان مجبور به انعکاس ابعاد کوچکی از این اوضاع شد.
برای فهمیدن روزگار سیاه معلمان در رژیم آخوندی بهتر است نگاهی هم به متوسط میزان حقوق معلمان در 5کشور دیگر جهان بیندازیم:
3176 دلار حقوق سالانه معلمان در ایران
50هزار دلار در آمریکا
45هزار دلار در انگلیس
37هزار دلار در فنلاند
50هزار دلار در کره جنوبی
25هزار دلار در ترکیه
حالا حقوق معلمان را با خط فقر سه و نیم میلیونی که بسنجیم تازه متوجه عمق فاجعه می‌شویم.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر