چارلز
اسپنسر چاپلین، نابغه سینما
|
چارلي چاپلين از كمدين هاي نادري بود كه خودش علاوه بر كارگرداني، تهيه كننده آثارش و هم
چنين سناريست، آهنگساز و نقش اول اونها بود. او با يك عمر فعاليت هنري و سياسي تاثير بسزايي در زندگي و نگرش همه افراد
قرن بيستم و نگرش اونها به زندگي و جامعه داشت.
«نفرت انسانها گذراست و ديكتاتور ها مي ميرند.قدرتي كه از مردم گرفته
شده، دوباره به آنها بازخواهد گشت و تا وقتي كه انسان جانش را فدا مي كند، آزادي هيچ
گاه نمي ميرد.»
قسمتی از نامه چارلز چاپلین به دخترش جرالد:
«… دخترم، الآن ساعت 2 نیمهشب کریسمس است… وقتی چشمانم سنگین میشوند
و خواب به سراغم میآید، میگویمش برو و از جلوی چشمانم دور شو… میدانی که من آخرین
سالهای زندگی خود را سپری میکنم. اما همچون همیشه معتقدم که با سختکوشی و کار مستمر
میتوان به خواستهها و آرزوهای بزرگ رسید و شادی را برای مردم به ارمغان آورد…
… من درد و رنج خیلی زیادی در زندگی کشیدم…، اما در تمام طول عمرم
به مردم و به تماشاگران در سراسر دنیا عشق ورزیدم و آنها را بیش از هر چیز دیگری در
دنیا دوست داشتم و این عشق بود که مرا در تحمل آن درد و رنجها استوار نگه داشت».
چارلز اسپنسرچاپلین، نابغه سینما در سال 1889 در خانوادهیی هنرمند
در لندن به دنیا آمد. چارلی چاپلین نام هنری چارلز چاپلین است که بعدها لقب ”سر ”گرفت
و سر چارلز چاپلین شد. اما دوستدارانش ترجیح میدادند او را با نام هنریش یعنی چارلی
چاپلین مطرح کنند. این ترجیح که به عادت تبدیل شده است گاه تشخیص اینکه سخن در مورد
«نقش» است یا «نقش باز» را مشکل میکند.
چارلز چاپلین پسر خواننده آواز، چارلس چاپلین و همسر شهانا هیل خواننده
و بازیگر تئاتر بود. به همین دلیل او از همان ابتدای زندگی به هنر علاقهمند شد. در
چنین خانوادهیی، چارلی چاپلین شعر خواندن را قبل از حرف زدن و رقص را قبل از راه رفتن
آموخت.
چارلی چاپلین 12سال بیشتر نداشت که پدرش در سن37سالگی درگذشت. مادرش
که از بیماریهای زیادی رنج میبرد، دیگر توان نگهداری کودکانش را نداشت. به همین خاطر
چارلی چاپلین همراه برادرش سیدنی به یک یتیمخانه منتقل شدند.
او با وجود همه مشکلات در یتیمخانه، به اجرای چند نقش کمیک پرداخت
و استعداد خود را در این زمینه به مدیران یتیمخانه نشان داد. از این پس او وارد صحنه
تئاتر میشود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر